Uitwedstrijd tegen Maense 3

Zaterdag 17-11-2012 werden we om kwart over 3 verwacht op de Spaanseweg 3 in Rotterdam voor de wedstrijd tegen Maense. Na wat onduidelijkheid of er auto's genoeg waren werd na enige tijd duidelijk dat we genoeg auto's hadden, zelfs om drie punten mee naar huis te nemen. Aangekomen in Rotterdam werden we gelijk al op de proef gesteld op de parkeerplaats, want het was betaald parkeren en aangezien dit met Chipknip moest gebeuren, vielen er gelijk al een aantal af. Dit om dat de Chipknip van de meesten niet opgeladen was. Wimpie kwam met de opmerking dat hij waarschijnlijk ook nog wel wat saldo op zijn Chipknip had staan, omdat hij dit vroeger gebruikte op school. Alleen jammer dat die al op het terrein stond voor de kantine. Bij aankomst op de vereniging kwam het gevoel naar boven dat wij de enige lichtpuntjes waren op het terrein, want zelfs de konijnen waren zwart.

Het zou een zware wedstrijd worden omdat we te maken hadden met vijf afwezigen: Zwinkels, Haddy, Richard, Niels en Roelof en het maar de vraag was of de keeper wel zou keepen, in verband met twee gekneusde vingers. Toen de opstelling bekend was gemaakt gingen we het veld op, en begonnen we aan de warming-up, maar wel pas nadat we ons in onze tenue's gehezen hadden. Na de warming-up werd duidelijk dat de keeper de hele wedstrijd zou keepen. De eerste helft ging gelijk op, kleine kansjes over en weer, waaronder twee grote kansen voor ons. Alleen de ene keer stond de paal in de weg en de andere keer was het de lat die in de weg zat. Tegen het einde van de eerste helft ging de tegenstander meer dreigen richting het doel van ons, waaronder een schot van afstand die door de keeper gestopt werd tot zijn eigen verbazing. Alleen vlak voor rust kregen we een onterechte penalty tegen. Volgens de scheidsrechter haalde de keeper de spits neer, dit was vanuit zijn oogpunt gezien, alleen vanuit ons oogpunt was het anders, namelijk: de tegenstander kwam op de keeper af, schoot de bal, de keeper duikt, de bal rolt over de achterlijn, de spits loopt tegen de elleboog van de keeper aan (die al op de grond lag) en viel. De penalty werd ingeschoten door middel van de bekende ogentruc. Na dit momentje was het tijd om de rust in te gaan.

Het was stilletjes in de rust, want sommigen waren er van overtuigd hier niet te kunnen winnen. Maar dat klonk toch vreemd omdat er nog 45 minuten te spelen waren. Er werd gewisseld en toen we naar het veld liepen werd het al aardig donker en aangezien er geen lichten aanwezig waren op het veld, werd al gevraagd aan de scheidsrechter hoe we het gingen doen. Maar er kwam geen duidelijkheid. We begonnen de tweede helft goed, waardoor we na enige tijd op een voorsprong van 1-2 stonden, door behulp van een assist van Markie en een goal van Frank en Barry. De tegenstander werd weer sterker en wisten het gelijkmakende doelpunt binnen te schieten, door middel van een afstandsschot met effect om de keeper heen te krullen. De laatste twintig minuten van de tweede helft werd het zicht alleen maar slechter. Het werd eigenlijk te donker om te voetballen, wat voordeel van de tegenstander opleverde namelijk: door hun donkere huidskleur en donkere teneu's werden ze onzichtbaar voor de spelers van Honselersdijk. Dus helaas kon de tegenstander er nog twee doelpunten inschieten, en kwamen we op een eindstand van 4-2. Vlak voor tijd moest Buffel jammer genoeg geblesseerd afhaken, wegens een dubbelgeklapte enkel. Dus helaas weer geen 3 punten.

Maar gelukkig staat aanstaande zaterdag VDL op het programma, dus gaan we ons uiterste best doen om weer eens een overwinning mee te pakken. Dus het zou mooi zijn als de keeper een keer de nul houdt.

Geert vond het een leuk idee om het wedstrijdverslag rijmend te maken in verband met Sinterklaas, dus vandaar rijm ik deze zin en omdat ik Sinterklaas niet ben, krijgt Markie Markie de pen!

Svh 5- Handige Buffel Speelt Subliem

Bij aankomst op het sportpark vielen mij wat dingen op. Mark en Barry hadden een nieuwe jas en meteen denk je: Dat is voor de vrouwtjes. Dit bleek te kloppen want er werden weer een paar heerlijke anekdotes verteld door de eeuwig betrouwbare bron Barry Santegoeds. Wat verder opviel was dat Wim er nog niet was en Frank een paar kilo lichter leek en afgetrainder na de wat onheuze uitlatingen van de spits van de tegenstyander van vorige week. een maal in de kleedkamer aangekomen hoorde wij dat we het maagdelijke wit mochten dragen omdat HBSS met oranje zou gaan spelen. Nadat we ons hadden gehesen in voor sommigen veel te kleine shirts, en even hebben gelachen om mensen wier vormen zichtbaar visueel bedrieglijk anders waren dan ze dachten konden we de shirts weer uittrekken. Waar het misverstand precies zat weet ik niet maar we konden onze vertrouwelijke shirts weer aandoen.

Ieder team heeft ze, de spelers die net even op het moment dat het nodig is met een handige actie, mentaal steekspel of alleen al door de uitstraling een wedstrijd naar zich toe kunnen trekken. bij ons is dit ook nodig aangezien er na afloop nogal lacherig werd gedaan over het feit dat HBSS met het halve eerste kwam om deze houterige boeren in te maken. Volgens de 1 spelen er in de vierde klasse geen dramatische spelers meer, volgens de ander zijn ze allemaal toegevoegd in ons team. De speler die bovengenoemde kwaliteiten allemaal bezit is buffel. Waar zijn neefje dit jaar letterlijk en figuurlijk moeite heeft met zijn draai te vinden is buffel de box to box player die wij nodig hebben.

Toen Frank de opstelling maakte slaakte men een zucht van verlichting: we begonnen met een dynamisch  middenveld! Mark werd gepasseerd, omdat we dachten meer te hebben aan een blanke Leroy Fer en zijn maatje Barry Clasie. Met Steven en Richard aan de zijkanten was er ook genoeg snelheid om de tegenstander te pijnigen. Verder was het een herkenbare opstelling die uit de hoge hoed werd getoverd, ware het niet dat onze scorende, sleurende, balvasthoudende, ijverige, altijd keihard knokkende spits er vandaag niet bij kon zijn wegens andere verplichtingen. 

Die verplichtingen waren dus de fluit ter hand nemen. Mooi gebaar van een uniek persoon. Hij bood zich geheel vrijwillig aan en was enthousiast toen hij hoorde dat we toestemming gaven om deze functie te bekleden. Nadat hij het eerste fluitsignaal gaf konden we beginnen met de wedstrijd en kwamen we er weer gauw achter dat het geen cadeautje zou worden. zij begonnen sterk en wij moesten het even goed neerzetten en die behendige snelle spelertjes temmen. Na een misverstand werd het 0-1 voor HBSS en gek genoeg begonnen we daarna beter te spelen. marco en Frank werden af en toe gezocht en gevonden waarna ze gevaarlijk voor de dag konden komen. Na een vrije trap vanaf de zijkant die erin werd gepompt zoals dat zo mooi heet werd de stand gelijk getrokken door Richard, de assist van de lat van het goal op veld 2.
Verder gebeurde er niet heel veel meer, voor ons was het vooral tegenhouden en af en toe een diepe bal naar voren. Nadat de scheids HEEEE riep wisten wij dat we moesten gaan rusten. De gvr had heerlijke thee gezet met een vleugje honing, en na het teleurstellen van enkele mensen door Frank kon er weer gevoetbald worden met 4 verse krachten. Danny, GVR, Mark, en Kevin de Bruin kwamen erin voor Remco, Wimpie, Barry en Marco. Zwaarbeladen dug out dus.. 2e helft begon ook weer niet best, het lijkt wel alsof we patent hebben op het slecht beginnen van helften. De 1-2 kwam ook weer vrij snel van HBSS. toch zoals altijd bleven wij strijden en met weer wat wissels kwamen we toch weer goed terug in de wedstrijd. Marco ging na een goede actie en wat getouwtrek naar de grond en Haddy Blankensteijn vond dat dit een pinantie was. Deze werd hard en zuiver door het midden geschoten door Danny. Even later werd onze snelle laatste man vastgehouden op de helft van de tegenstander wat resulteerde in een vrije trap. Mark wist deze met gevoel op de kruin van Evert Santegoeds te leggen en we stonden voor! Al was dit weer niet voor lang want die kleine geblokte blonde middenvelder van hunnie wist de 3-3 binnen te knallen. Zoals een echte militair zijn land met zijn leven verdedigt wilde Kevin ons koste wat kost iets moois brengen. De aanval begon bij hemzelf, na ene goede kopbal kon Evert hem meenemen en op de doorgelopen Kevin geven: 4-3.
HBSS begon weer te drukken en eerlijk is eerlijk: Wij hadden een overwinning absoluut niet verdiend gezien het feit dat zij veel beter waren. Toch verdienen wij een groot compliment voor de werklust die wij wekelijks tentoonstellen. Dat drukken van hunnie resulteerde in de 4-4 waarna het HEEEEEEEEEEEEEE het bekende signaal was om een lekker pilsje te drinken in de kleedkamer. hier stond ons echter nog een grote verassing te wachten in de vorm van een prachtige kalender met wat actie foto's van onze helden en nog belangrijker : wat kannen bier en bekers. Mij werd gevraagd om te beschrijven waar ik zelf na de superparty ben geweest. Ik had een vergadering met de wellicht nieuwe voorzitter en vroeg hem om een proef te doen met witte shirts, zodat de vormen van onze iets volslankere spelers beter tot recht komen. Dit was geslaagd dus wellicht kunnen we vaker in het wit spelen!

Nu over op de man of the match. Het is te makkelijk om weer voor de man te kiezen die met 2 vingers in zijn neus en 1 in zijn kont wekelijks de pannen van het dak speelt. dus kies ik voor de man die met wat fantastische reddingen ons lang op de been heeft gehouden. Waar die vorig jaar vrijwel niks te doen kreeg kan hij zich dit jaar wekelijks onderscheiden, en dit doet ie met verve. Ook mag hij het verslag maken van de wedstrijd.

Samen is niet alleen

Zaterdag is de mooiste dag van de week, dat wist iedereen toen die bij het verzamelen naar zijn  vriendjes keek. Nog even napraten over de afgelopen week en vooral de afgelopen vrijdagavond, weer uitgebreid stilstaan bij één van de nachtelijke escapades van Sanky Boy Barry en vooral  vooruitkijken op weer een heerlijke pot voetbal.

Om even na half 3 mocht er dan ook afgetrapt worden onder leiding van Mart van Zwinkels en niet tegen zomaar een tegenstander, nee tegen Swift Boys. De club bekend van de immens populaire tv-serie All-stars, de club bekend van oude helden als Bram, Nemo, Azzizoek, Natja en de voorzitter. Alleen niet deze zaterdag……………. blijkbaar hadden een aantal sterren andere verplichtingen. Gelukkig kon belspelpresentator Paul nog wat neefjes, broertjes en zoons optrommelen om toch met genoeg mensen af te tuigen naar Sportpark de Strijphorst. 

Na het horen van dit tegenvallende nieuws, scheen de grootste fan van dit elftal zo teleurgesteld te zijn, dat hij uit pure woede de hele dag in huis is gebleven en zijn schoonouders uitnodigde om hem de hele avond te troosten. Sterkte jongen!

Dan de wedstrijd, net als vorige week kregen de sterren al heel snel weer een tegenvaller te verwerken. Niet weer Zwinkels die zich blesseerde bij een schwalbe na 38 seconden, maar al snel moest geconstateerd worden dat 10 van de 11 tegenstanders toch  wel beschikte over een overvolle trukendoos, 2 paar longen en geen andere hobby’s dan voetballen. Dit terwijl bij de sterren nog de nodige liters alcohol moesten worden weggespeeld van de avond hiervoor. 

Gelukkig had Paul zijn Matties onvoldoende onvoldoende voorbereid op de clubvisie van Swift Boys. Het spelmotto van de tegenstander was alles behalve “Samen is niet Alleen”.  Aan Honselersdijk-zijde zag men Markie Markie watertandend naar de tegenstander kijken. Ze schijnen nog bestaan, de elftallen waar niet overspelen tot belangrijkste tactiek is verheven, zonder dat iemand er vreemd van op kijkt. 

Ondanks dit gemiste samenspel wist Swift Boys een handvol kansen te creëren die dan weer met katachtige reflexen uit het goal werden gehouden door Kevin Racke. Het had echter niet veel gescheeld of de sterren hadden zelfs met een zwaar onverdiende 1-0 voorsprong gaan rusten, zij het niet dat Haddy alleen voor de keeper plots werd afgeleid door de shirtsponsor van de tegenstander en zodoende zijn vizier niet op scherp had. Volkomen logisch gezien het tricot van de tegenstander maar wel jammer. Nu is bij Haddy wel algemeen bekend dat hij een tijd lang verdienstelijk zijn centjes verdient heeft bij een nabijgelegen bouwmarkt, maar de groene vingers heeft deze jongen lelijk wat jaartjes voor ons verborgen gehouden. Ruststand 0-0.

In de rust werd de tactiek nog even gefinetuned en werd vol goede moed de 2^e helft aangevlogen. We hadden de wind de 2^e helft een beetje mee, maar dat is dan eigenlijk ook weer een beetje tegen als je de andere kant op wilt, leidt een welbekende voetballogica.

Desondanks begonnen we niet heel onverdienstelijk aan de 2^e helft. Er was sprake van een totaal ander spelbeeld en een superieur Honselersdijk, iets wat de aanwezige fans van het 8^e met zeer veel herkenning konden aanschouwen. Helaas werden de mooiste kansen gemist en bleef het lang 0-0. Zoals wel vaker gebeurd dan het onvermijdbare. 

Vanuit het niets kreeg de aanvalsleider van Swift Boys een niet te missen kans, zelfs niet zijn beperkte gezichtsvermogen, wat dan weer bleek uit het feit dat hij de aanvoerder van Honselersdijk in de eerste helft probeerde te beledigen met een totaal irrelevante opmerking over een verkeerd waargenomen uiterlijk kenmerk, maar dat terzijde.  

De 0-1 was direct het startsein voor een aanvalsdrang van Honselersdijk wat snel leidde tot een prima 1-1. De trefferwerd gemaakt door Haddy die zijn vizier had bijgesteld en zichtbaar klaar was voor het volgende feestje bij Klaverjascentrum Nieuwe Tuinen. Daarna ebte de energie weer wat weg en leek de 1-1 een prima afspiegeling van de totale wedstrijd. Helaas was dat niet het geval en werd het vlak voor tijd nog 2-1 voor Swift Boys, nadat de leidsman van dienst, de bal op appel van de grensrechter op de stip legde, een onnodige nederlaag, maar een leuke pot.

Lang kon er om het resultaat niet getreurd worden, want onder leiding van de drankcomissie, voor deze gelegenheid bestaande uit Niels en Marco was een heuse winter-barbecue georganiseerd. En al zal je het gezien de achternamen van de organisatie niet verwachten, was er duidelijk niet zuinig aan gedaan bij de inkopen en kwam ook niemand iets te kort. Gelukkig maar, want iedereen moest wel met een goede bodem de avond vervolgen, omdat Kevin de Bruin voor zijn 27^e verjaardag de Sosefhal had afgehuurd en ons mee terug nam in de 90’s.

De trouwe lezers van dit verslag zullen zich wel afvragen, wie de MOTM was. Ondanks een zeer puike 1^e helft is dit niet Kevin Racke, maar heeft  De Groot deze eer vandaag verdiend. Onpasseerbaar en overal een voetje tegen aan, chapeau! En zoals iedereen hem natuurlijk al voelt aankomen, mag het verslag dan ook geschreven worden door Geert, die schijnt namelijk nog wel wat uit te leggen over het vervolg van de zaterdag/zondagnacht na de Superparty.