Aanvang van de wedstrijden om half 1 heeft zo z’n n voor- en z’n nadelen voor de sterren van 5. Er moesten aardig wat concessies gedaan worden om een ieder op tijd op het veld te doen verschijnen. Op een enkeling na slaagde iedereen hierin en dat verdiend toch ook een compliment, want het is niet niks als je zelfs een wekker moet zetten op zaterdag of eind van de ochtend nauwelijks tijd meer hebt om het laatste kapje van onkruid te ontdoen. Aan de andere kant kan er, of de wedstrijd nu in winst is omgezet of niet, vroeg begonnen worden met het verorberen van enkele bekers, glazen of als de avond vordert zelfs flessen gerstenat. Ik denk dat ik namens de groep spreek als ik de plussen zwaarder vind wegen als de minnen en het gewoon weer een geslaagde middag / avond was.
Na een teambuildingavondje, inclusief het uitlachen en – dagen van wat paapjes, bij Buffel en Jolanda zat een ieder fris en fruitig en met juiste focus om 12 uur in de kleedkamer. Van een kater was bij niemand sprake en als dat heel misschien bij een enkeling wel het geval was werd dit gewoon verdrongen in het belang van het elftal. Na wat opzwepende hits van DJ Marco MZ(ee)winkels begaven de sterren zich naar het veld om de tegenstander alvast te imponeren met een pittige warming-up. De neuzen stonden duidelijk dezelfde kant op en iedere verslapping kwam op een berisping van een teamgenoot te staan. Het team straalde duidelijk uit dat het vol voor het, binnen handbereik liggende, kampioenschap wil gaan en stond daarom ook te trappelen om de bal officieel aan het rollen te brengen. Na de gebruikelijke toss floot fluitenist Mart Zwinkels voor de eerste maal. Er werd begonnen in een 4-4-2 formatie met de gebruikelijke ruit op het midden en 2 sprintkanonnen voorin. Haddy keerde weer terug in de basisformatie na wat perikelen met z’n scheenbeen en ook Maus speelde na lang blessureleed een zeer verdienstelijke pot. De combinaties werden aaneen geregen en de papen kwamen er in het eerste deel van de eerste helft niet aan te pas. De spaarzame momenten van gevaar van hun kant werden vakkundig door onze verdediging onschadelijk gemaakt en anders lag Kevin R wel in de weg. Nadat Danny voor de zoveelste keer vakkundig de bal over de verdediging van de tegenpartij legde werd deze op waarde geschat door Frank die knap raak schoot. Na de 1-0 zakte we iets terug wat een paar ‘kansjes’ voor de papen opleverde. Een kleine 10 minuten hield dit aan, maar daarna werd de draad weer opgepakt en werd een ware oranje storm ontketend. Opkomende backs, inschuivende verdedigers en veel beweging voorin zorgde ervoor dat we met een ruststand van 7-0 (3x Frank, 3x Marco en Buffel) de kleedkamer op mochten zoeken voor een ‘bakkie’ thee. Tweede helft werden er 3 wijzigingen doorgevoerd wat inhield dat Geert, Barry en Zwinkels de tweede vanuit de dug-out mochten aanschouwen en dat Marc, Dirty R en ondergetekende een plekje in het veld mochten opzoeken. De papen kwamen beter uit de startblokken en kregen her en der een aantal kansen. Ze zaten er feller op en wij kwamen niet meer aan ons geliefde combinatiespel toe. De instelling van de papen wil ik bij deze complimenteren, want met 7-0 de rust in gaan en dan toch op deze wijze een tweede helft spelen verdiend een compliment. Er werden door ons met pijn en moeite nog 2 goals gemaakt en ook de papen wisten het net te vinden, wat uiteindelijk resulteerde in een prima 9-1 overwinning voor de oranjehemden.
Na de wedstrijd lieten we ons het gerstenat goed smaken en toen de berichten over de wedstrijd van onze concurrent bij Monster ons bereikte werd de al prima stemming euforisch. Papen 5 wisten niet te winnen van Monster, want voor ons betekende dat we ons bij een overwinning volgende week op en bij Maasdijk tot kampioen kunnen kronen. De ‘Cabriobus’ werd al veelvuldig met ons in verband gebracht, maar nu lijkt het ritje met het open exemplaar van de kwibus toch een feit te gaan worden.
Echter, er moet natuurlijk nog wel eerst gewonnen worden van Maasdijk. ’s Avonds werd er door een aantal de Waterhut aangedaan en zo werd een prima weekend op zowel sportief als feestgebied op passende wijze afgerond. Rust allemaal goed uit deze week, train goed en vooral vrijdag op tijd naar bed zodat we zaterdag de klus kunnen klaren. Een uiteindelijke ‘man of the match’ noem ik niet, want ik vond dat iedereen, zeker de eerste helft, met passie en vol overgave speelde. Ik ben er trots op dat ik deel mag uitmaken van dit team en een kampioenschap zou dit mooie seizoen een passend slot geven. Ik wil toch iemand in het zonnetje zetten, na bijna 4 maanden blessureleed maakte Maus gisteren zijn rentree. Hij speelde de volle 90 minuten en deed dit, zoals al eerder vermeld, zeer verdienstelijk. Vanwege deze knappe persoonlijke prestatie wil ik de pen graag doorgeven aan Maus.
Groeten,
Niels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten