De pen,
Na een rommelige afsluiting van geert bleek die dus bij mij
te zijn beland..
Een verslag van het weekend weg… prima.
Donderdag stond uiteraard een bezoek aan de Rembrandt op de
planning;
Spare ribs eten! Waar een aantal mensen een goede rede
hadden om er niet te zijn, (Barry met ze knie o.a.) was haddy van mening dat
thuis zitten leuker is, jammer….
de spare ribs, met patat, smaakte uiteraard weer prima,
zeker onder het genot van enkele tot vele glazen gerstenat. Waar iedereen de
avond doorkwam door aan de bar te hangen, besloten buffel en frank hun geluk op
de gokkast te beproeven. Door de grote cijfers die constant op de gokkast
verschenen, besloot ongetekende zich in te kopen om zo ook nooit meer te hoeven
werken. Helaas kom ik niet vaak meer in de kroeg, dus wist ik niet dat je bij
de nieuwe gokkast alles ‘ :10’ moest doen om het normale punten aantal te zien.
Maandag dus maar weer aan het werk…
Vrijdag
Eindelijk, de dag van het vertrek.
Aanvang 13.00 uur in de Rembrandt, 2 dagen achter elkaar in
de kroeg, nog ff en ze denken dat ik woon ofzo.. afijn, waar een enkeling
koffie of cola dronk omdat ze moesten rijden, namen de meeste bier. Op geert
na, die wilde het weer moeilijk maken voor de barman door camille thee te
bestellen, want dat dronk ie thuis ook altijd met de vriendin op schoot. Dat beloofde
wat…
Op naar de katjeskelder… toch 3 kwartier tot een uur rijden,
das niet veel als je andere jaren wel eens naar Emmen ben gegaan. Dronken
worden op de reis alleen was er dus niet bij.
Eenmaal aangekomen op het park stond de lokale debiel al te
zwaaien om ons een warm welkom te bieden, sympthatiek! Uitladen, playstation
plaatsen, spullen inruimen en snel aan het bier!
Al snel werden de eerste wedstrijden gespeeld en de eerste
jaarlijkse snoeppotten aangebroken, proficiat voor de mannen van de
boodschappen, die er toch elk jaar weer wat van weten te maken.
Als avond eten werden er pizza’s besteld, iets wat altijd
prima is me dunkt. Ook erg praktisch overigens, want je kan gewoon door ‘
handelen’ , een mooi kaartspel uit de hoge hoed van frank, waar er soms 1 kaart
verkocht werd of 17,50 euro. Wat nou crisis….
Savonds stappen in Breda, topstad, altijd gezellig. Met 2
taxi’s naar de stad, waar frank de chauffeur traditiegetrouw de kromme jongens
leerde kennen. Na wat pintjes te hebben genuttigd in de altijd gezellige
vrachtwagen gingen enkele alvast naar een andere tent..
Helaas was iedereen erg moe van de lange reis waardoor men
dus snel naar huis wilde, waarop ondergetekende besloot met 2 lokale bekenden
dan maar de stad in de duiken, hopend dat men zaterdag wel wilde stappen.
Zaterdag
Iedereen vroeg ze bed uit, want we moesten voetgolfen. Na
wat sightseeing kwamen we aan op de golfbaan, alwaar facebook frank zijn nieuwe
BFF tegen kwam in de vorm van Joep van de Ouweland, zijn dag kon niet meer
stuk! Hij was er zo van ondersteboven dat hij prompt laatste werd, waar die
vorig jaar nog winnaar was. Die eer was dit jaar voor superduo geert en haddy,
die 3 pogingen minder nodig hadden dan de nummers 2, een schitterende
overwinning die gevierd werd met een fles rose!
Terug in de katjeskelder werd de playstation weer opstart en
de kaarten weer geschuffeld. En dat allemaal onder het genot van pils.
Rond etenstijd weer naar Breda, waar gereserveerd was in de
colonie! In mijn beleving (met carnaval) een schitterende tent, waar alleen
boerenkool met worst te verkrijgen was.
Eenmaal aan tafel bleek er een heuze groepenkaart te zijn! Na
deze doorgelezen te hebben werd er besloten te vragen of er niet gewoon sate te
krijgen was, want de meeste wilde de zeebaarsliever niet prokonijnen, ofzoiets!
Tijdens het eten kwamen we erachter dat Breda synoniem staat
voor vrijgezellendagen… een stuk of 15
waren er wel aan de gang.. de een nog kanslozer dan de andere! Je moet er niet
aan denken dat je binnenkort gaat trouwen en dan 10 man moet regelen om
polonaise te lopen, om er vervolgens maar 9 mee te krijgen, of dat je voor geld
een raar dansje moet doen in een raar pak. Er was ook een groep vrouwen geld vroeg voor een knuffel,
vervolgens 30 euro en knuffel konden krijgen, maar dat toen ineens niet wilde. En
niet te vergeten de vrouw in showtime die zich vreemder had aangekleed dan ‘
het slachtoffer’, maar helemaal niet ging trouwen, bleken dus haar gewone
kleren te zijn.
Aangezien showtime nog leger was dan de arena tijdens een
0-3 stand, is het zooitje ongeregeld daarna maar naar bruxellus gegaan, om te
kijken of markie markie op eigen houtje een vrouw kon scoren, iets wat de GVR niet
heel leuk vond, omdat zijn status van pussymagnet hierhoor een flinke deuk
opliep. Al snel bleek dit een even moeilijke opgave als het overspelen van een
bal, dus besloten enkele spelers maar dat ze aan de hand van strenge eisen
vrouwen gingen zoeken voor deze player in spe, waarna steve besloot om midden
in de groep dansen een nuttiger tijdverdrijf is.
Ondanks de vele inspanningen van zijn teamgenoten heeft markie
markie helaas niet gescoord, zelfs niet met kotsen.
Zondag.
Traditionele maus dag.
De planning voor de zondag was op zaterdag duidelijk te
volgen op de groeps whatsapp, maus ging dronken worden, voor 12 uur smiddags! Alleen
vond maus van niet, en bleef die dus lekker tot 12 uur in z’n kamer. Eenmaal uit
zijn kamer was maus niet te houden. Het is goed dat frank er voor zorgde dat de
verhouding 7up-bacardi razz 7 om 1 was,
anders was hij om 1 uur al niet meer te vervoeren geweest. Hulde voor onze
aanvoerder lijkt me wel op z’n plaats.
Ondertussen hielden de 1e 4 spelers het voor
gezien en gingen naar huis, al prokonijnde de GVR nog een smoes over eten met z’n
oma, maar daar trapte niemand in.
Nadeel van dit vertrek was wel dat een deel van de kwartet
groepen (schilders, leeghoofden, casanova’s en papen) nu niet meer compleet
waren. Maar waarschijnlijk had maus dat al niet meer door, want die hoopte
alleen maar dat z’n reserveglas met 7up razz niet door bigfoot zou worden
opgeschopt, iets wat natuurlijk niet ondenkbaar is bij deze jongen met de
motoriek van een stuk schuurpapier.
Helaas moest ook ondergetekende deze dag het rustieke
bourgondie verlaten en terug naar het wilde westen, om zodoende de avond waar
de mannen van de jongens gescheiden worden te moeten missen.
Aangezien ondergetekende hier dus niet bij was, wil ik
hierbij de pen aan maus geven om een verslag te maken van deze avond, want iets
schrijven over iets waar ik niet bij was, ligt niet in m’n aard.
Tot zover dus het weekend weg ‘ met de girlzz’ in een
notendop.
